آکادمی افلاطون به موسسه آموزشی اشاره دارد که توسط فیلسوف یونانی افلاطون در قرن چهارم قبل از میلاد در آتن تأسیس شد. آکادمی مکانی بود که دانش آموزان می توانستند طیف وسیعی از موضوعات از جمله فلسفه، ریاضیات، علوم و تئوری سیاسی و غیره را مطالعه کنند. این یکی از اولین مؤسسات شناخته شده آموزش عالی در جهان غرب بود و تأثیر قابل توجهی در توسعه فلسفه و اندیشه فکری غرب داشت. این آکادمی چندین قرن پس از مرگ افلاطون فعال بود و در نهایت توسط امپراتور روم ژوستینیانوس در سال 529 پس از میلاد بسته شد.
